Er niet voor terugschrikkend elke misstap inzake dierenleed genadeloos en communicatief vaak sterk aan de kaak te stellen (met de hulp van de beste reclamebureaus in het land) blijkt de GAIA-communicatie zelf niet de kwaliteitsprocedures te hebben waarvan ze ontbreken bij anderen keihard aan de kaak stelt. Opgejaagd door mediatiek succesvollere dierenrechtenorganisaties staat GAIA na de Poule & Poulette-case met de billen bloot. Zelfs de GAIA-communicatie na de flater blijft getuigen van een morele autoriteit ‘Als Poule & Poulette zich aan zijn beloftes houdt’ die de organisatie niet meer heeft en misplaatst is. Nederigheid is nodig bij dit soort crisiscommunicatie. Ook: een aanvaardbare verklaring voor de gemaakte fout én een geloofwaardig plan om dergelijke fouten in de toekomst te vermijden. Alweer – een HUMO-reportagereeks kloeg ooit de geflipte arbeidscultuur aan bij de organisatie – komt het GAIA-amateurisme aan het licht waarvoor velen blind blijven, gezien de goede zaak waarvoor men strijdt. Onze dieren verdienen een professionelere organisatie dan GAIA om hun rechten te verdedigen.